İdamlara karşı imzalar
Yaşar Kemal, Erdal Öz, Altan Öymen ve Onat Kutlar gibi isimler öncülüğünde yaygın bir imza kampanyası başladı. Kamuoyunun bildiği aydınlar, yazarlar, gazetecilerin de içinde yer aldığı 1800 kişinin idamların durdurulması için imzaladıkları dilekçe Türkiye Büyük Millet Meclisi’ne verildi. Dilekçeye cevap gelmedi. İmzacılardan bazıları Mayıs ayında, “imza toplama” nedeniyle değil ama “uçak kaçırmak” için, “örgütlenme” suçuyla gözaltına alındı.
Kızıldere
Türkiye Halk Kurtuluş Parti-Cephesi (THKP-C) ve Türkiye Halk Kurtuluş Ordusu”nun (THKO) 11 lideri Deniz Gezmiş, Yusuf Arslan ve Hüseyin İnan’ın idamını engellemek için Ünye Radar Üssü’nden rehin aldıkları üç teknisyenle Tokat’ın Niksar ilçesine bağlı Kızıldere köyünde muhtarın evindeyken kuşatıldılar.
30 Mart 1972’de Mahir Çayan, Sinan Kazım Özüdoğru, Hüdai Arıkan, Ertan Saruhan, Saffet Alp, Sabahattin Kurt, Nihat Yılmaz, Ahmet Atasoy, Cihan Alptekin, Ömer Ayna güvenlik güçlerince öldürüldü; Ertuğrul Kürkçü yakalandı.
Jandarma komutanına saldırı
THKO’dan üç kişi idamları önlemek için 4 Mayıs 1972’de dönemin Jandarma genel komutanı Kemalettin Eken’i kaçırmak için düzenledikleri saldırıda başarılı olamadı. Eylemde Niyazi Yıldızhan öldü.
Uçak kaçırıldı
İdamları önlemek için 3 Mayıs 1972’de Türk Hava Yolları”nın Ankara-İstanbul seferini yapan Boğaziçi uçağı Sofya’ya kaçırıldı. Yolcular ve uçak mürettebatının hayatlarına karşılık Gezmiş, Aslan ve İnan’ın serbest bırakılması istendi. Alanda 36 saatlik bir beklemeden sonra yolcular kurtarıldı, uçağı kaçıranlar yakalandı.
İdam kararı yürürlüğe giriyor
Kamuoyu baskısı ve itirazlara rağmen Nihat Erim başbakanlığındaki hükümetin yoğun çabasıyla infaz kararları TBMM komisyonlarında ve Genel kurulda onaylandı. 3 Mayıs 1972 günü Cumhurbaşkanı Cevdet Sunay tarafından imzalandı. 5 Mayıs 1972 tarihli resmi gazetede yayınlanarak yürürlüğe girdi.
Karar resmi gazetede yayınlanır yayınlanmaz 5 Mayısı 6 Mayısa bağlayan gece Ankara Merkez Kapalı Cezaevi avlusunda darağacı kuruldu. Ailelere haber verilmedi. Avukatlar infazlarda bulunmak üzere gece uykularından uyandırıldı.
Darağacında son sözler
Gezmiş, İnan ve Aslan’ın son istekleri birbirleriyle görüşmek oldu. Görüştürüldüler. 6 Mayıs 1972 günü sabaha karşı saat 01.25 te önce Gezmiş idam sehpasına çıkarıldı.
Son sözleri şöyleydi: “Yaşasın tam bağımsız Türkiye. Yaşasın Marksizm – Leninizmin yüce ideolojisi. Yaşasın Türk ve Kürt halklarının bağımsızlık mücadelesi. Kahrolsun emperyalizm. Yaşasın işçiler, köylüler.”
Saat 02.20″de, arkadaşının idamını izlettirilen Yusuf Aslan idam sehpasında son sözlerini söyledi: “Ben halkımın bağımsızlığı için bir defa ve şerefle ölüyorum. Fakat bizi asan sizler, şerefsizliğinizle her gün öleceksiniz! Biz halkımızın hizmetindeyiz. Sizler Amerikanın hizmetindesiniz. Yaşasın devrimciler! Kahrolsun Faşizmi!”
Hüseyin İnan Saat
03.00″da idama giderken son sözlerini söyledi: “Ben hiçbir şahsi çıkar
gözetmeden, halkın mutluluğu için savaştım. Bu bayrağı bu ana kadar
şerefle taşıdım, bundan sonrada bu bayrağı Türkiye halkına emanet
ediyorum. Yaşasın işçiler ve köylüler, Kahrolsun Faşizm!”
Karşıyaka
İnan, Gezmiş ve Aslan vasiyetlerine karşın Ankara Cebeci Mezarlığı’nda yatan arkadaşları Taylan Özgür’ün yanına defnedilemediler ve Karşıyaka Mezarlığı’nda toprağa verildiler. Ancak, vasiyetlerine rağmen, üç genç yan yana gömülmedi, savcının talimatıyla mezarları arasında üçer mezar boşluk bırakıldı.
İlk Yorumu Siz Yapın